Mart’taki beşli zirve için , geçmişte olduğu gibi , yaymaya çalışılan umutlara bir bakalım .
Tabii , bir gerçek algıdan da bahsetmek istiyorum .
Umut , insanoğlunun tutunduğu ve bu umut içerisinde hayal ettiklerine kavuşmak için de yaslandığı , ağaç gövdesi gibi bir şey .
Umut etmek , canlılar içerisinde , insanlar tarafından uygulanan bir özellik .
Halk dilinde , bu konuda , şöyle bir de öz deyiş var :
İnsan , umut ettiği oranda , dünyaya tutunur .
Çok doğru , bir öz deyiş .
İnsan , hayalindekini gerçekleştirmek için , gerçekleşecek anı , hep umutla beklemektedir .
Buna , insanın kendine özgü bir hayalinin , umuda dönüşmesi için , verdiği mücadele olarak da nitelendirilebilir .
Bir de , başkaları tarafından , başka insanlara , umut dağıtmak veya pompalamak amacı ile yapılan hareketlerdir .
Umut , gerçekten , insanlara yanlış algı yaratmak için yapılıyorsa , sonuçta o umut , umutsuzluğa dönüşür .
Kıbrıs’ta , tüm ada halkları , adada , bir anlaşmanın olmasını istemektedir .
Bazı çevreler , buna değişik bakış açısı ile bakmaktadırlar !
Bakış açıları .
Adada , barışın sağlanması gibi .
Bu adaya barış , Yunanistan’ın ve Kıbrıs Rumlarının , istekleri ve hareketleri ile , 20 Temmuz 1974‘ te gelmiştir .
Şimdi yapılması gereken , bir anlaşmanın olması ve mevcut statikonun ortadan kalkmasıdır .
Bunun için de taraflar , 1968‘ den 2017‘ e kadar , 77 – 79 Doruk Anlaşmalarının çerçevesinde , yarım asırdan beri , Federasyonu hep görüştü .
Türk tarafı , Federasyon konusunda , o kadar istekli ve samimi idi ki .
1975‘ te , KTFD’ ni oluşturdu .
Fakat , ne BM‘ den , ne de Güney’den beklenen tavır sergilenmedi .
Rahmetli Denktaş , yıllarca , Federasyonu görüştü .
Siyasi eşitliğe , karşı taraf rıza göstermedi .
Denktaş , batılılar tarafından :
Mr. NO , olarak lanse edildi .
Arkasından , Mehmet Ali Talat , geldi .
Hristofyas , karşı tarafın , görüşmecisi idi .
Kuzeyde , öyle bir algı oluştu ki :
Bu iki yoldaş , bu işi bitirir , diye .
Yıllarca , görüştüler .
Sonuçta , Sn. Talat bile , isyan etti .
Mutabık kalınan konularda bile , ortak bir kitapçığın basılmasına , yoldaş , OHİ diyerek . Sn. Talat’ın , önündeki seçimi kaybetmesine neden olmadı mı ?
Akıncı , yıllarca , Anastasiadis’le Federasyonu görüşmedi mi ?
Sonuçta , ne oldu ?
Güney , bir tekme ile , masayı yıkıp , devirmedi mi ?
Yani , Crans Montana’da .
Adaya , döndüğünde .
Biz bu işi yapamadık , yeni kuşaklara bu işi devrettik , yollu açıklamada bulunmadı mı ?
İşte o görüşme yıllarında , bir şey olmayacağını , bile bile , yine ayni çevreler . Dün olduğu gibi , ayni teraneyi çalarak . Beşli görüşme için , umut pompalamaya , devam etmektedirler .
Geçmişte , dağıttıkları umutların , umutsuzluğa dönüşmesini , bu halk unutmadı .
Beşli görüşme , bir peşrev havası niteliğinde .
El ense yoklamasından , başka bir şey olmayacak .
İngiltere , sözde garantör ülke .
Toplantıya , Bakan düzeyinde katılmıyor .
Bu da , beşli toplantıya bakış açısını göstermesi bakımından , irdelenecek bir olay .
Adamlar , 1960 Ortaklık Cumhuriyetini , bize verilen siyasi eşitliği ortadan kaldırmak için , yıkmadılar mı ?
Şimdilerde , Federasyon , yine bir umut olarak , pompalanmaya devam edilmekte .
Hatta , bazıları daha da ileriye giderek , meto zori bir anlaşmayı , taraflara dayatmaktan bahsetmektedirler .
Bunun için de , 1960‘ a , atıfta bulunuyorlar .
1960 . İki halkın da , self determinasyon haklarının , kullanıldığı bir olgu olarak , karşımızda durmasına rağmen . Bunu , ağızlarına alabilecek kadar , geçmişten bihaberler .
Kıbrıs’ta yapılabilecek bir anlaşmanın , karşılıklı , kabul edilebilirlik ilkesine dayandığını , görmezden geliyorlar .
Ne kadar umut , dağıtırlarsa dağıtsınlar . Bu umut tacirlerini , artık kaale alan yok .
İflas ettiklerinden , haberleri yok .