bin bilinmeyenli denklemler gibi
yazından, sarı sonbaharından
karakışından, şımarık baharından
toplasam aşklarımı
yamalı bohçalar misali...

hepsi sen eder adamım
hepsi sen...

sobelenen ayrılıklar
bitmeyen aldanışlar
kalkışa hazırlanan son trenler
yolcu listenizden
silin beni...

boşuna beklemeyin
yarınların aydınlığına akıyorum
bir yanım umut
öte yanım sen...

bakışlarımda çoğalırken yüzün
kabuk bağlamış sol yanım
filize duruyor sevinçle...

akşamüstlerinin dingin yeli
saçlarımızı öteliyor birbirine
bu koku, bu dokunuş
çalkanıyor içimin denizi
kıyılarıma sessizce vururken sen...

zamana akıyor tüm düşünceler
dalından hiç düşmeyecek gibi yüzün
gözkapaklarımın ardında mutlu gülüşler
bir yanım umut, öte yanım sen...



Sen Varsın Diye

ağzına kadar dolu
bir bulut gibisin
az sonra yağacak...

bahara açacak erguvanlarım
şaşıp kalacaksın
bir yıldız yağmurunda
birlikte vuracak yüreklerimiz
dolunay şahit...

yalnızlık limanlarımın kapılarına
kilitler vuruyorum
kimsecikler uğramasın diye...

yuvarlanarak geliyor
morcivertlenen bir akşamüstü
gidişine dalgakıranlar döşüyorum...

bütün zakkumlarım açıyor
sen varsın diye...

Ayşe Tural