Bugünkü yazıma hepinizin yakından tanıdığı, tanımayanların bile en azından adını bir kerecik olsun duyduğu Martin Luther King’in sözleriyle başlamak istedim.

“Eğer sizden sokakları süpürmeniz istenirse Michelangelo> nun resim yaptığı, Beethoven’in beste yaptığı, Shakespeare’nin şiir yaptığı gibi süpürün. O kadar güzel süpürülsün ki gökteki ve yerdeki herkes durup burada dünyanın en iyi çöpçüsü yaşıyormuş, desin.”

Sözcükleri teker teker dikkatlice okuyun ve hatırım için cümlenin anlamını iyice kavrayın. Nasıl ama... Ben buna kısa ve basitçe “ Ne iş yaparsanız yapın, o, yapabileceğinizin en iyisi olsun” derim. Basit gibi görünene ama uygulamada bizi hayli zorlayan bir ilke sanki...

Yaşam, durmadan hatalarımızı düzeltmekle, yanlışlarımızı onarmakla boşa harcanacak bir süre değil... İnanın değil. O kadar hızlı geçiyor ki! Aylar öncesinden aldığım notlara, hazırlıklara bakıyorum da olmuş bitmiş, yerini, yenileri almış çoktan. Heyecanlar, bekleyişler, sabırsızlıklar, endişeler... Hep sadece o şeyle ilgili... Aradan geçen zaman bana hepsini nasıl da unutturmuş... Hatırladığımda sadece damakta bir lezzet kalmış, güzel sonuçlar...

Hep sonuçlar başarılı olmayabilir elbette... Yaptığınız işten ne beklediğinize bağlı aslında. Geçenlerde bir toplantıya katıldım. Bir ön görüşme toplantısıydı bu. Birkaç iş adamı/ kadını ve birkaç sanatçı diyebilirsiniz buna... Görüşler iş adamı penceresinden bakıldığında, kısa vadede paraya ulaşma çabası, az yatırım çok kazanç... / sanatçı penceresindense sanata değer katma, uzun vadeli de olsa tanınma, topluma sanat adına katkı koyma... Dikkat ettim de iki taraf, birbirine ak- kara kadar yakın(!) ...

Yabancı toplumlar sanat ve sanatçı konusunda bizden niçin daha duyarlı diye düşündüm sonra... Bizde sanat, sadece sanatçıların uğraştığı bir alan gibi görülüyor da ondan. Nedense sanatı, yaşamın bir parçası haline getiremedik bir türlü. Keskin çizgilerle ayrılmış gibi duruyor hep...

Aslında yaşamak başlı başına bir sanat... Sanatın ta kendisi yaşamak... Bunu böyle algılamayı öğrenirsek, yaşamın her anında onu kullanırsak istediğimiz anlayışı yakalayabiliriz diye düşünüyorum.

Her şeyde en iyiyi yaparak, hangi alanda olursak olalım, yeniliklere kapılarımızı aralayarak... İş hayatına da özel hayatımıza da sanatı katarak daha zengin bir hayat yaşama fırsatını elde ederiz. Sanat bir büyü çünkü... Bir bakıma sihirli bir değnek, dokunduğu her şeyi güzelleştiren ve anlamlandıran...

Yaşamdaki en büyük sır da bu bence.... En iyisini yapmak, her zaman bize en iyi başarıyı, en iyi mutluluğu, en iyi huzuru getirmez mi? En iyilerde buluşmak dileğiyle...