18. yy. da , dünyayı kasıp kavuran kapitalist sistem . Dünyamızda iki büyük dünya savaşının yaşanmasına ve her iki savaşta da , milyonlarca insanın yok olmasına , tahribata ve yokluğa sebep olmuştu .
Kapitalist sisteme getirilen , caydırıcılık ise .
Rekabet , can simidi olmuştu .
Bu da zaman içerisinde , sermayenin , tekelciliğe kayması sonucu .
Pek olumlu bir gelişme yaratmadı .
Aksine , ülkeler arasında , haksız rekabetin doğmuş olması .
Yukarıda da belirttiğim gibi , iki Dünya savaşının , dünyayı felakete sürüklemesini doğurmuştu .
“Bırakınız yapsınlar , bırakınız geçsinler” mantığı ile , sermayedarların kasaları her geçen zaman dilimi içerisinde kat be kat dolarken . Tüketicilerin hayat şartları da , ters orantılı olarak çok kötü durumlara düşmekte idi .
Bu sistemi dünyada uygulama alanına sokan kapitalistler , halkın haykırışları karşısında , rekabetle önlenemeyecek bu sisteme . Halkın örgütlenerek kooperatifler kurmasını , kooperatifçiliği gündeme getirdiler .
İngiltere’de , bunun temelleri atıldı .
İngiliz sömürgelerinde , tatbik edilmeye başlandı .
Üretim , tüketim kooperatifleri kuruldu .
Bunlara ek olarak da , bankacılık geliştirildi .
Örgütlenen üretici ve tüketici halkları , kooperatifçilikle biraz olsun nefes almaya başladı .
Tam nefes alma zamanı ise , 19. yy.ın ilk yarısına rastlar .
1917 de , dünyayı saran “ Komünist Devrim “ her şeyi alt üst yaparak . Dünya dengelerini , her alanda yeni bir rotaya doğru sevk etti .
İlk önce , Paris’te başlayan komün hareketleri , Amerikan sermayesinin güç ve ağırlığı ile , doğuya Rusya’ya kaydırıldı ve Komünist Hareket Moskova’da hayat buldu .
Artı değerin olmadığı , bir ekonomik sistemin , dünyaya yayılması , dünyadaki sermaye çevrelerinin uykularını kaçırdı .
Avrupa’ya Komünizmin sıçramaması için de , alternatif bir ideoloji geliştirildi .
Bunun adına da .
“ Sosyal Demokrasi “ dendi .
Kapitalist sistem , bu ideolojide var ve faaliyet gösterir .
Yasaklanma yoluna , gidilmez .
Bu ideoloji , sermayeye , hayat hakkını devam ettirir .
Sosyal devlet ve sosyal adalet , Komünizmin yayılmaması için bir bent .
Gerçekten de , batıda sosyal adalet ve sosyal devlet uygulanmaya başlar.
Emeğin , hakkı verilir .
Sendika , hakkı tanınır .
Sağlık ve eğitim , parasız olarak , vatandaşlara sunulmaya başlanır .
Kooperatifçilik de , daha çağdaş olarak destek ve teşvik görmeye başlar .
Sosyal demokrasinin ömrü , SSCB’nin sallanması ile deprem yaşar .
Sosyal Demokrasinin taşları , bir bir yerinden oynar .
Eskisi gibi , sağlık ve eğitim , paralı olur .
Sosyal Demokrasi ve sosyal adaleti , mumla ara ki bulasın .
Kapitalizm , tarihinde görülmemiş bir vahşilikle , alabildiğince , insanları sömürmekte .
Ülkelerdeki siyaset kurumları , bunların hegemonyaları altında olduğundan , elleri kolları bağlı .
Serbest piyasa ekonomisinin , tutsağı durumunda .
İşte bu ortamda .
Kooperatifçilik , dünyada çok büyük bir öneme sahip olarak , karşımıza çıkmaktadır .
O dönemleri yaşayanlardan biri olarak .
11 yıl , Kıbrıs Türk Halkı , mali ve ekonomik olarak kurduğu kooperatiflerle ayakta kaldı .
Harnup üreticilerinin , Zeytin Koop’ ta örgütlenmeleri ve sorunlarına çare bulmak için karar almaları , çok yerinde bir karar .
Darısı , diğer üreticilere diyelim .
Hangi rejim olursa olsun .
Sorunlar , ancak ve ancak , örgütlü mücadele ile çözüm bulur .