Daha geçen ay ülke genelinde 4-5 saati bulan elektrik kesintilerinin ardından yaşadığımız ‘yakıt bitti’ dedikoduları dün yine hortladı.
El-Sen’in Başkanı Çağlayan Cesurer, ülkede Cuma gününe kadar yakıt kaldığını belirterek uyardı.
Başbakan Üstel her ne kadar yaşanan tartışmalara ‘dedikodu’ dese de malum bizim ülkemizde ateş olmayan yerden pek duman çıkmıyor.
Peki o halde bu yakıt krizi neden hep düzenli aralıklarla sürekli gündeme geliyor.
Neredeyse gelirimize oranla dünyanın en pahalı elektriğini kullanan biz Kıbrıslı Türkler, ödediğimiz faturanın karşılığını neden alamıyoruz?
Şurası bir gerçek.
Enerji meselesi, dünyadaki bütün ülkelerin şu an birinci sorunudur. Biz de bu meseleyi siyaset üstü bir biçimde ele almalıyız.
Elektrik üretiminde yaşadığımız sorunların üstesinden asla günübirlik çözümlerle gelemeyiz.
Türkiye’den kabloyla elektrik ve enterkonnekte sisteme dahil olmamız, tek kurtuluş yolumuzdur.
Bir takım çevrelerin ısrarla bu projeye “Türkiye’ye bağlılığı artıracağı” gerekçesiyle karşı çıktığı ortada.
Aynı çevreler Türkiye’nin suyunu da reddediyordu. Ama bugün artık Türkiye’den gelen suyun ne kadar hayati olduğu herkes tarafından kabul ediliyor.
Türkiye’nin parasını alıp cebine koyan bizler, bütçeyi Türkiye’den gelen parayla denkleştiren hükümetler, iş Türkiye’den kabloyla elektrik getirmeye gelince mi “bağımsızlık” naraları atıyor?
İşin tuhaf yanı Türkiye’den kabloyla elektriğin bizim bağımsızlığımıza gölge düşüren bir yanı da yoktur.
Hem dünyanın en yüksek faturalarını ödeyip hem de 5-6 saatlik elektrik kesintilerine maruz kalmak bu halka büyük saygısızlıktır.
Elektrikle ilgili bir an önce önümüzdeki 30 yılı kapsayan bir vizyon geliştirilmelidir. Aksi halde yolumuz karanlıktır.
Hükümet bugüne kadar “Kıb-Tek’te var olan mafyadan” tutun da yaşanan yaşanan sıkıntılara kadar tek tek önemli tespitlerde bulundu.
Ama artık icraat zamanı. Madem sorunlar tespit edildi. Neşteri vurmaktan başka çare yoktur. Bizden söylemesi…