Dün , tam yarım asrı dolduran , tarihi bir günü daha hatırladık .
51 yıl önce . 1974’ü .
1931 isyanı .
Ardından 1955 EOKA .
1963 , soykırım hareketi .
En son da .
1974 , 15 Temmuz , adanın Yunanistan’a bağlanmasını amaçlayan askeri darbe olayı .
Kıbrıs Türk halkı , bu tarihlerde verdiği yaşam savaşında , hiç boyun eğmemiş ve orantısız bir güce karşı , adada durmasını hep başarmıştır.
51 yıl önce de , bu adada , varlığını sürdürmek için , orantısız güç bir yana , tam teşekküllü , NATO üyesi devletle , savaşmak zorunda kalmıştır .
Türk idari bölgelerine saldıranlar , tam donanımlı , Yunan askeri birlikleriydi .
Baf’taki mevzimden , onları görüyordum .
Adanın , Yunanistan’a bağlanması için , yapılan askeri harekatın tarihinin , 15 Temmuz’a denk getirilmesinin , tarihsel olarak çok önemi var .
Niye , 15 Temmuz 1974 ?
Biraz , bu tarihin gerilerine gidelim !
1972‘ de , İnönü’den sonra , üçüncü genel başkan olarak gelen , Ecevit . Atatürk’ün bıraktığı genel başkanlık koltuğuna , rakipsiz oturarak . 1973 yılı Haziran ayı için , yapılacak genel seçimlere , partiyi hazırlamaya son sürat başlamıştı .
O tarihe gelinceye kadar , Türkiye’nin milli menfaatleri , NATO tarafından hasır altı edilerek . NATO’daki bazı ülkelerin , çıkarları ön plana getirilmişti .
Türkiye de , bir NATO ülkesi olarak , o ülkelerin çıkarlarını korumakla mükellefti .
Bilhassa , bölge üzerindeki ABD çıkarlarını .
Ecevit’in CHP’si , Türkiye’nin çıkarları ve ülkedeki demokrasinin rayına oturması için , kolları sıvadı .
Çünkü , 71‘ de verilen muhtıra ile , demokrasi askıya alınmıştı .
Parti yetkili kurullarında , ülkenin can alıcı sorunları , ele alınarak . “Ak Günlere seçim bildirgesine “ konarak . Kampanyada , halka duyurulmaya başlanmıştı .
En önemlileri :
Kıbrıs .
Ege .
Denizlerdeki , kıta sahanlıkları idi .
Bu üç başlık , dış politika açısından , hayli öneme sahipti .
İktidara gelinir gelinmez , bunlar , tatbik edilmeye başlandı .
Kıta sahanlığı ve Kıbrıs . Yunanistan’la olan ilişkileri , gerdi .
Haşhaş ekiminin , 1 Temmuz 1974’de , yeniden ekime başlama kararı . ABD ile olan ilişkileri , tamamen gerdi.
ABD basını , Türkiye’nin , B-52 savaş uçakları ile bombalanmasını , manşetlerine taşımıştı .
15 Temmuz 1974‘te , afyon ekimi , törenle başlatılacaktı .
Ecevit , ekimi başlatmak için , Esenboğa’dan , iki pervaneli uçakla Afyon’a hareket etmek üzereydi ki , Dışişlerinden Ecmel Barutçu , ayni zamanda , Kıbrıs masası şefi idi .
Hareket eden uçağı durdurarak . Adada , Yunanistan tarafından , ABD destekli askeri girişimi , Başbakan Ecevit’e bildirdi .
Ecevit , Afyon’a , ekim törenine , gidilmesi için talimat verdi .
Töreni , çok kısa tutarak , Ankara’ya döndü .
Törende , Kıbrıs Türk Halkının , hakları için , uyarıcı ve tarihi bir konuşma yaptı .
Gelelim , madalyonun , ters yüzüne !
Haşhaş ekim tarihi olan , 15 Temmuz 1974’e denk gelen , adadaki Yunanistan’ın askeri hareketi , bir tesadüf mü ?
Bir rastlantı mı ?
Buna , evet demek veya kabullenmek , safdillikten başka bir şey olabilir mi ?
1 Temmuz 1974 , haşhaş yasağının , kalktığı günden itibaren , Okyanus ötesindekiler , Ecevit’i bitirmek için , düğmeye çoktan basmışlardı bile .
Nasıl mı ?
Aslında , Yunan askeri harekatı , adada yapılmıştı , amma , özde , Ecevit’i de girdabına almak için , kurgulanmıştı .
Ecevit , yazar , şair .
“ Karınca ezmez ” bir mizaca sahip .
Kıbrıs’a , bir harekatı , göze alamaz .
Alsa bile , Türk Ordusu , bunu başaramaz .
Harekat kararı almazsa , siyasi hayatı biter .
Harekat kararı alırsa ve başarısız olursa , hem siyasi , hem de özel hayatı biter , sonu , darağacı olur .
Kurgu “ bir taşla , iki kuş “ tu .
Ecevit , bunu , alt üst etti . Bunu kurgulayanlar , sonuçta , apışıp kaldılar.
Nurlarda uyu , büyük devlet adamı . Her geçen saniye , yokluğun , daha da hissedilmekte , aranır hale gelmektedir .