Şimdi lütfen elinizi vicdanınıza koyarak geriye yaslanın, gözlerinizi kapatın ve filmi uzak olmayan zamanlara sarın bakalım yabancı gelecek mi?
- Bazı bankalar KKTC tapusunu (Nâm-ı diğer koçanlarını) tanımyor. İpotek kabul ederek kredi vermiyor... Nasıl hatırladınız mı?
O zaman biraz beriye gelelim şimdi;
- Falanca bakan; “Bana bakın bankalar... Yapmayın yahu... Lütfedin de KKTC kanunlarını ve tapusunu tanıyın” dedi.
Ve hattâ “Lütuf dilemeyen” kükremeleri de unutmadık değil mi?
- Bana bakın ulan sayın bankalar... Ya bakanı olduğum devletin tapusunu tanır ve ipotek kabul edersin, ya da fena hâlde küserim!!!!
Buraya kadar tamam mı, tamam.
O zaman şimdi rica ediyorum.
Her okuyucu telefona sarılıp memlekette ne kadar banka varsa arasın ve desin ki; “Girne’nin Kordon Boyunda olduğu için mecburen denizi gören 125 bin dönüm tarlam var. İçinde 566 tane de villa bulunuyor. Rica etsem, eşdeğerden aldığım bu yeri ipotek kabul ederek 150 TL kredi verir misiniz?”
Okuyucunun yüzünün ekşidiğini buradan görebiliyorum, çünkü, ret cevabı alacağını biliyor.
Peki... Kanunlarına tabi olarak kurulmuş veya çalışan bankalara sözü geçmeyen ‘devlet’ olur mu? Evet... Sadece bu devlet KKTC ise olur...
Olur olmasına da da bakın nasıl olur:
“Rum Ombudsmanı İliana Nikolau, Rumların KKTC’deki eski taşınmazlarını kendi aralarında alıp satmasının ‘yasal olduğunu’ açıkladı ve dedi ki; “Vatandaşlarımız KKTC’de bulunan taşınmazlarını miras bırakabildikleri ve kredi almak için ipotek verebildiklerine göre, devlet bunların rayiç bedelini biliyor. O hâlde bu alışveriş için engel yoktur!”
SON SÖZ: Alooooo.... Anasıynan-danasıynan yukarıdakiler... Adamlar bu devletin sınırları içindeki yeri ipotek kabul ediyor, kredi veriyor.
Kendinize mi, atıp tutarken mangalında kül bırakmadığınız bu devlete siz de mi inanmıyorsunuz?
O yüzden mi bankalarına sözünüz geçmiyor?
Utanmayın da cevap verin, bekliyorum!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Düşündüren TEBESSÜM

Şimdi de aynı değil mi?

Türkiye’de ilk meclisteki milletvekilliği sırasında Mehmet Akif’i ziyarete gelen dostları kendisine, o günlerde isimleri çok geçen bazı devlet adamları hakkındaki düşüncelerini sormuştu.
Bunun üzerine bir süre düşüncelere dalan Akif, sonunda konuştu;
“Gerçekten öğrenmek isteyeceğini sanmıyorum. Çünkü cevabım inancıma göre olur o da kimsenin işine gelmez...
Arkadaşları öğrenmek istedikleri konusunda ısrar edince, Akif’in cevabı bir tavsiyeden ibaret oldu;
- Ülke geleceğinden ümit kesmek istemiyorsanız büyük adamları yakından tanımayın!