Çocukken bayramları hevesle beklediğimi hatırlarım. Annemin, lambanın titrek ışığında o güzel elleriyle diktiği kıyafetleri giydiğimi, büyüklerin ellerini öpme ve bayram harçlığı almanın tatlı heyecanını yaşadığımı düşündüğümde, canlanan hatıraların hüznü, içimde bir duygu yumağı oluşturur hep. Yaşamı ve insanları seven biri olarak geçmişin hep iyi yönlerini hatırlamayı tercih ederim.

Şimdi kendi çocuklarımın da aynı heyecanı duymalarını istediğim için elimden geldiğince “bayramları” hissetmelerine çalışırım.

Bayramlarda sevgi, saygı ve paylaşmanın olması gerektiğine inanırım. İnsanların geçmişi silmesini, dargınların barışmasını, ayrı düşenlerin kavuşmasını isterim.

Maddiyatla kirlenen dünyanın az da olsa insanlık kırıntıları kalan kesiminde kırgınlıkların, kötülüklerin unutulmasını, olumsuz duyguların geride bırakılmasını dilerim.

Bayramı sevenlerin ana fikrinin karşılıksız sevgi olmasını arzularım.

Tüm bu nedenlerle ne kadar büyük sıkıntılar içerisinde bulunursa bulunsun insanların bayramları büyük bir keyifle beklemesi, hiç değilse bayram süresi boyunca ruhen rahatlaması gerektiğine inanırım.

Evet biliyorum bugün fakire, elinde avucunda olmayana yine bayram değil. Paylaşmayı unutan, sınıf atladığını sandığı için daha düşük gelirliyi hakir görenlerin sadece bugün de olsa, fakir komşularıyla bayramlaşmasını, elindekini paylaşmasını dilerim.

Nice mutlu bayramlara.